‘t laken voelt klam
in restanten van onbehagen
wijl de punt van tong
bloedt in afgebeten
stil in beter weten
verder dan wijsheid
mogelijk reiken kan
naakt gelijk de waarheid
en verborgen zilt
enkel onderhuids
onzichtbaar voor het oog
stroomt edoch verwonderlijk
altijd weer tot kracht
geworteld in de ziel
onuitwisbaar transparant
keert tot helder inzicht
Winna: | Zondag, februari 08, 2009 22:26 |
erg indrukwekkend geschreven. MOOI. |
|
Anneke Bakker: | Zondag, februari 08, 2009 15:57 |
Die kracht, geworteld in de ziel daar moeten we het van hebben. Stil dit mooie gedicht gelezen Maria, Lieve groet, Anneke |
|
karinvangelder: | Zondag, februari 08, 2009 10:54 |
ik sluit mij volkomen bij Switi aan lieve Maria. ook voor jou komt straks de zon ! knuf van mij , Karin |
|
switi lobi: | Zondag, februari 08, 2009 09:58 |
Dat het zo mag gaan Maria.. ik wens het je toe. Liefs, switi lobi |
|
Annemieke van der Ven: | Zondag, februari 08, 2009 08:27 |
Ook innerlijke tranen wassen schoon...en zijn wij niet allen sterker dan wij vaak denken... Liefs |
|
verhavert: | Zondag, februari 08, 2009 08:17 |
sterk dicht maria liefs |
|
Auteur: maria | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 08 februari 2009 | ||
Thema's: |