ik weet nog precies hoe het ging. Kreeg een smsje van mijn neef met het vreselijke bericht dat jou pa was heengegaan. Ook al kende ik HEM amper, het WAS familie en jij BENT familie. Ik spreek je vaak tijdens uitgaan. Het minst wat ik kon doen was wat ik nu heb gedaan. Met jou meegeleefd en er geweest. Toen iedereen afscheid nam en we lang je levenloze pa liepen zag ik dat je mij zag. Een knipoog van jou was voldoende. Ik ben blij dat ik er was. Ik zag dat je dat goed deed. En DAT was mijn bedoeling. Gister zei je me dat je verder zou gaan met leven. Gewoon carnaval vieren en een biertje met me drinken. Zo heeft je pa dat ook gewild, hij zal trots op je zijn dat weet ik zeker!