Ogen starend in het niets..
scheldende stemmen..
dwingen me te luisteren..
mijn woekerende gevoelens..
die aanhoren..
woord naar woord..
brokkelende stukken..
vallen in het niets..
ik sta op barsten..
met mijn woedende vuisten..
huilend in het schijnende licht..
grote schijnwerpers..
en grijnzende gezichten..
lachen me uit terwijl ik val..
vallend in de diepte..
steeds verder en verder..
de schrale lachjes echoën me na..
totdat ik in het duister beland ben..
en mijn enige gedachte rondzwerft..
die mijn leven verder zal beheersen.