Met illusies in mijn wereld,
Ben ik op de aarde.
Samen met al mijn eenzaamheid.
In een leven vol met bedrog.
Ik ben in deze wereld,
Maar van binnen ben ik offline en al uitgelogd.
Ik leef mijn leven dag na dag.
Er is geen klok,
Nog niet één seconden, nog niet eens een wijzer.
Soms voelt het als de duisternis.
En mijn leven wordt steeds grijzer.
Ik word wel wakker in deze wereld,
Maar ik denk dat dromen bestaan.
Maar het is gewoon dat mijn dromen al zijn vergaan.
Ik ben in een wereld zonder kleuren.