Je ogen zijn als vogels
met de wimpers snel knipperend
in het verbijsterende licht van de maan
is het werkelijk nu, dat ik je moet zien gaan?
laat je ogen vliegen naar het maneschijngras
daar
het ligt op ons te wachten tot we er op gaan
liggen
en de sterren zullen bewonderen met hun verre, verre licht
dat er zo lang over heeft gedaan
om naar ons toe te komen
(de nacht en het gras en ik zijn er klaar voor
en jij?)