een hand strijkt liefdevol over mijn hoofd
ik open mijn ogen, knipper tegen het felle licht
trek de sonde uit mijn neus, de infuus uit mijn ader
en zet het verstand terug op zijn plek,
schakel de brancard in zijn achteruit
en groet de intensive care
waarom kijken zij zo bezorgd
alle tanden komen terug
mijn haar
en oh ,die ziekmakende zwakte zakt
beven lukt niet meer
helder denken wel, ik ga vooruit
mijn dochters en zonen
diens` mannen en vrouwen
ontuisteren voor de gezangen
hen vertellen dat leven
oneindig is wanneer je
kunt draaien en keren