was het jij nou die me zachtjes liet slapen, terwijl ik wakker kon blijven door de eenzaamheid.
ik denk dat jij het was die mij zo'n gevoel kon geven dat de wereld het allermooist was dat er bestond.
maar ik had nooit geweten dat jij het was, dan had ik wat laten horen.
tot op de dag dat ik naast je zat en jij je naam lachend zei.
ik wist even niet wat ik hoorde. maar wel dat het een geweldigge avond zou worden.
nog nooit had ik jou naam zo mooi gevonden. ik had het de hele avond in me hoofd gehad.
en dat terwijl ik ook nog naar je mocht kijken.
ik genoot ervan kreeg kriebels lied mezelf gaan.
en toen dat moment, je vroeg of ik wou blijven.
ik bleef, kwam naast je en je raakte me aan.
ik heb me nog nooit zo veilig gevoeld, wel erom gehoopt.
maar dat jij het zou zijn die mij zou beschermen...
ik bedank je, ik zal je niet vergeten..
de tijd met jou was geweldig en helemaal voor mij.
ik hoop dat je ooit eens iets van je laat horen.
je wacht, je krijgt het, en het loopt weer voorbij...