mijn handen beven
voor ijskoude toetsen
rillingen
nu mag ik het niet opgeven
een barst door mijn hart
het kristal gebroken
woorden vloeien
alsmaar meer
letters dansen op
de achtergrond
het kristal
moet overwinnen
de woorden uit m’n lijf gerukt
letters zinnen maakt niet uit
zonder woorden
barst het kristal
van pure liefde
pracht en praal
vliegt in stukken
en nu komen
de haatgevoelens aan
donker krachtig
maar die pure liefde
zou die nog bestaan
Jacky Van den Berghe: | Maandag, maart 23, 2009 02:52 |
Ze bestaat nog, ''ze'' kan immers niet vergaan! Want zij is een eeuwige kracht in het heelal (ook in ons dus) of ze nu opgevangen wordt of niet. Zij die gelukkig ''willen'' zijn vangen haar op om haar door te geven. Pas dan wordt ze echt zinvol en krachtig! Groetjes, Jacky |
|
trucker klaas: | Zondag, maart 22, 2009 23:20 |
het kristal van liefde barst niet ,want ... het is een ruwe diamant fraai ,klaas |
|
Aran.Luc: | Zondag, maart 22, 2009 21:11 |
prachtig gedicht, toch ook een beetje wanhopig, hopelijk is je kristal nog niet stuk;) mooi woordgebruik, sterke korte zinnen;) groet |
|
Auteur: Lion10cc | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 22 maart 2009 | ||
Thema's: |