Het jaar is slecht begonnen, me oma werd ernstig ziek. Suikerziekt en uitgedroogt en een hersenprop erbij. Ik wist niet wat ik hoorde me hoofd sloeg op hol, en de tranen stroomde over me wangen. Ik kon het niet geloven dit kon niet waar zijn! Mijn oma die altijd zo gezond was nu zo ernstig ziek! Dit moest een grap zijn maar dat was het niet.
We wisten niet of ze het zou redden, het zag er allemaal niet goed uit.
Maar wonder boven wonder me oma kwam elke dag een stukje bij.
Ze glimlachte en was lekker aan het mopperen. Ja zo was me oma zo kende ik haar!
Na 2weken tehebben gelegen in het ziekenhuis mocht ze eindelijk naar huis.
Alles zou veranderen maar dat maakte ons niet uit. Zolang oma bij ons was waren wij ontzettend blij!
Het ging bijna 2maanden goed tot ongeveer 2weken terug.
Het begon met dikke voeten en pijn in de buik en een gele kleur over het hele lichaam.
We wisten dit is niet goed!
Bloed laten testen en een scan van de buik, de uitslag zou pas over 6dagen komen.
Vandaag was het zover de dag dat alles nog meer zou veranderen.
Vandaag was de dag die we nooit zouden vergeten.
We kregen het slechte nieuws tehoren.
Me oma had kanker!
Het sloeg in als een bom, ik wist niet waar tekijken en trok wit weg.
Neeeee!!! dit was niet waar dit kon niet!
Maar het was de harde waarheid.
Ik vroeg met tranen in me ogen en een bibberen stem of het tegenezen was.
En kreeg tehoren dat dat niet het geval was.
Nu moeten we genieten van de tijd die we nog hebben.
En dat zou zeker lukken.
En als je haar dan zo ziet zich schuifelend voor beweegt in huis.
Alsof het door een woeste zee is. En dan toch nog een glimlach en dapper haar rug recht om mij te laten zien 'ik kom er wel, het komt wel goed' Terwijl we weten dat dat het niet het geval zou zijn. En wil ik eigenlijk niets meer dan mijn armen om haar heen slaan en haar overeind houden, genezen met mijn tranen mijn kracht met alles wat er in me zit.
We houden van je en zijn je dankbaar, voor alles wat je hebt gedaan voor ons!
Gemaakt door Samantha van Leeuwen
27maart 2009