Ik heb een wondertje
Gevonden op een heel smal vlondertje
Ik laat mij drijven tussen zwarte meren naar de zee.
Ik heb een wondertje
Gevonden op een zeldzaam vlondertje.
Daar draag ik magie mee
naar de zee
Ik heb een vlondertje
Gevonden voor mijn wondertje
Daar doe ik alles mee.
Ik drijf daar op mijn vlondertje
Tussen weemoed en verdriet.
Maar is het dan geen wondertje
Dat niemand mij meer ziet.
Ik heb een wondertje
Gevonden op mijn vlondertje
En naast mij is het riet
Gelukkig niemand kent mijn wondertje
Ze zijn zo hypocriet.
Ik drijf gevaarlijk tussen stenen
Met mijn blijmoedig vlondertje
Krijg soms op mijn dondertje
Tussen modder en moeras
Gelukkig het is een wondertje
Want hoezeer het mij verwondertje
Ik blijf keurig op mijn vlondertje
Op de waterplas
Ik heb een wondertje
Gevonden op een heel smal vlondertje
En alles houd ik binnenboord
Want zwarte meren en moerassen enzovoort
Zijn daar niet op mijn vlondertje
Alles in evenwicht
Zoals het hoort .
En boven mij de grijze wolken
Ik luister naar mijn innerspace
Waar steeds de watervogels drijven
En ik hun denken lees
Ik heb een vlondertje
Een heel klein vlondertje
Een heel smal vlondertje
Passend bij mijn geest
Maar mag niet onderdompelen
En niemand mag mij overrompelen
Dan ben ik er geweest
Ik heb een wondertje
Gevonden op mijn vlondertje
Drijvend op de golven naar de zee
Ik ben een wondertje
En nog voor geen honderdje
Wil ik scheiden van mijn vlondertje
Want daar is eindelijk de zee.
De zee van zwijgen
De zee van water van mijn geest
O ja ik ben een wondertje
Op mijn unieke vlondertje
Ik ben een wonder als een feest.
Ik drijf nu als een wondertje
Op de golven naar de zee
Helaas nu zonder vlondertje
Die namen de golven mee
Vaarwel mijn smalle vlondertje
Helaas ik moet nu zonder je
Een zonderling afzondertje
ben ik.......
Blub, blub, blub, blub, blub ..............