“De stilte is nog altijd groter
de geliefde die achter mij staat
weet het woord
van de liefste naast mij,
maar zij kende de stilte niet
Er zijn torens van stille aanbidding
Er zijn kuilen van nederig knielen
Er zijn holen van val en verdriet,
Maar de stilte is altijd nog groter.
Er is ruimte in mijn geliefde
er is oerwoud in mijn geliefde
er zijn manen en tuinen en paden
in de ogen van mijn geliefde,
Maar de stilte is nog altijd groter,
Is God
en komt over ons
als de doden piano spelen
met tedere vingers”
Het slotakkoord.
