Je huid is koel en glad
je lieve streling doet mij wat
je vibreert met al je warmte
je hebt de kracht, élan, je jeugd
je ademt op de golven van genot
van zinderend welbehagen
je bent zo onbezonnen
zo jong en onontgonnen
ik voel je gladde bruine huid
je slanke heupen
ik hoor je tonen zo watervlug vervluchtend
als je op mijn schouder leunt
jou wil ik steeds opnieuw begeren
je fluistert lieve klanken in mijn oren
soms snel soms licht soms spannend in je wending
soms vurig en geestdriftig
in cadans en evenwichtig
ik heb je lief
je overweldigd als een dief
als je gesponnen zilverlint verliest en wederkeert
en in de hemel spint
bevochtend met je tranen van barok
Arcangelo Corelli
je muziek bespeel ik met violenwieken
je bent mijn allerliefste vrind
Mijn God van de klassieken
Auteur: Leon Larssen | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 10 april 2009 | ||
Thema's: |