De stilte
Een klein meisje,
draagt een groot geheim met zich mee,
Ze verstopt haar tranen,
en zwijgt gedwee
Haar tranen doen pijn,
haar woorden zitten vast
Ze verdringt alles,
een dagelijkse last
Maar wat als naast praten,
ook het zwijgen niet meer lukt
Als je al die jaren,
alles hebt onderdrukt
Hoe weet je dan wat goed is,
wat goed is en niet slecht
Hoe zet je alle gemaakte fouten,
in je eentje dan weer recht
Mensen willen luisteren,
bieden hun steun aan
Maar ze durft niet te spreken,
zich niet te laten gaan
Onuitgesproken woorden,
doen verdriet en maken bang
Maar de stilte waarin ze leeft,
die duurt al veel te lang…
draagt een groot geheim met zich mee,
Ze verstopt haar tranen,
en zwijgt gedwee
Haar tranen doen pijn,
haar woorden zitten vast
Ze verdringt alles,
een dagelijkse last
Maar wat als naast praten,
ook het zwijgen niet meer lukt
Als je al die jaren,
alles hebt onderdrukt
Hoe weet je dan wat goed is,
wat goed is en niet slecht
Hoe zet je alle gemaakte fouten,
in je eentje dan weer recht
Mensen willen luisteren,
bieden hun steun aan
Maar ze durft niet te spreken,
zich niet te laten gaan
Onuitgesproken woorden,
doen verdriet en maken bang
Maar de stilte waarin ze leeft,
die duurt al veel te lang…
Reacties op dit gedicht
| ninodepino: | Maandag, april 20, 2009 17:18 |
| Yuultje is een mooie naam voor het kerkuiltje wat hier in de tuin leeft en mij over mijn hoofd raast zo tegen de schemering... die rakker! ieder heeft zo zijn manieren om te communiceren. Mooi. grtjs, nino. |
|
| stille-waters-enkel-ik: | Maandag, april 20, 2009 17:08 |
| hey, zou ik je gedicht, een klein beetje vervormd, mogen gebruiken voor nederlands? je naam komt er bij hoor. |
|
| jomart: | Zondag, april 19, 2009 10:52 |
| heel mooi krijg het er koud van | |
| Hans Winter: | Zondag, april 19, 2009 04:20 |
| zwijgend blijf je jouw geheim, sprekend lijk je overgeleverd aan de vloed gevoelens die kan komen kan, al wat fout is gegaan, niet vertrouwd is verstaan, wie zou je daarvan vergeven wezen, zomaar zonder vrees een beetje begonnen zoals je helemaal wilt worden, ... |
|
| Hans Winter: | Zondag, april 19, 2009 04:18 |
| ... bracht het verhaal van pasen niet dat het mag, als prachtig verlangen zowaar ontkiemd in een haast nu hier aan je gehoord woord, met je mee te dragen te doen, al is pinksteren onderweg nog ver. een laten lezen meegevoeld groetje, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Yuultje | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 18 april 2009 | ||
| Thema's: | ||