Vechtend tegen dat gevoel van willen opgeven.
Zeg me, wat moet ik doen? Wat kan ik doen?
Ik voel me te moe om nog door te zetten.
Ik voel me te trots om op te geven.
Mijn toekomst hangt hiervan af.
De verwachtingen liggen hoog.
De spanning is te snijden en mijn hart bonst in mijn keel.
Totaal verward, het leven stelt me voor harde keuzes.
Ik heb zin om weg te rennen, naar mijn liefste toe.
Maar ik kan niet. Of wil ik niet? Durf ik dan niet?
Men kan me niet helpen. Niet deze keer.
Dit moet ik alleen doen. Ik wil het alleen doen.
Ik wil mijn eigen leven leiden maar misschien heb ik hen toch nog nodig.
Ik heb hen nodig om me in de juiste richting te sturen.
Geef me raad maar verstik me niet.
Ik zal de voordelen en nadelen van mijn keuze moeten accepteren.
Ik zal de gevolgen hiervan in de ogen moeten zien.
En ik zal realistisch moeten blijven en leren omgaan met een eventuele teleurstelling.
Tot nu toe gaat het goed.
Ik heb mijn vrienden, familie en mijn liefste.
Jullie zijn er voor me, telkens opnieuw.
Ik hoop dat ik evenveel voor jullie kan betekenen als jullie voor mij.
[ een 15-jarige die even haar weg niet vind in de wirwar van het leven ]