Soft.
Wellicht omdat ik ook wel eens gewoon dat kleine meisje wil zijn, dat geborgenheid zoekt in armen. Niet wil nadenken over welke muurtjes er dan nu weer behoren te staan. Neen geen! Ja dat zou toch wel het beste zijn. Alleen oude gewoontes trek je er zo slecht uit. Zo zijn mensen vaak al snel verward wanneer ik tekenen van affectie toon. En begrijpen nog niet dat zij uit deze bui hun voordeel moeten halen. Want wellicht is morgen de deur wel weer vol in het slot. En zal je moeten wachten tot een volgend moment. Ik ben iemand van uitersten al zal je de über lieve kanten van mijn zijn. Minder vaak ontdekken dan je zelf lief zal zijn. Of je moet al in mijn hoofd komen wonen.
Nee dat is geen open uitnodiging.
Hester Kuilboer: | Zaterdag, mei 16, 2009 19:50 |
mrauw! Weer eens afspreken? Veel gebeurd laatste tijd.. |
|
88: | Zaterdag, mei 16, 2009 15:39 |
knap geschreven! groetje 88 |
|
arie: | Zaterdag, mei 16, 2009 13:02 |
Mag ik je heel even vasthouden en warmte geven? X |
|
Auteur: Marina van Vledder | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 16 mei 2009 | ||
Thema's: |