een vallend blad
zijn tijd gehad
bijeengeveegd met velen
jij zag dat mijn kleur
anders was de vorm
meer kartels had
ik heb mijn stekels opgezet
toen ik begon te krimpen
het pril al eerder afgelegd
groeide langzaam en
ben lang heel groen gebleven
volwassen word ik nooit
koos verkeerde luchten
zag herfst voor winter aan
verwisselde de zon met maan
wilde hangen aan een boom
met takken vol vertrouwen maar
er was geen touw dat mij kon houden
ik ben een blad en waai
met alle winden naar plaatsen
waar ik niet meer ben te vinden
wil melker
22/05/2009
tinkelbel10: | Vrijdag, mei 22, 2009 17:01 |
prachtig poezie, graag gelezen, liefs Tina. |
|
M-Rose: | Vrijdag, mei 22, 2009 12:31 |
ik dank u en wens u hetzelfde retour | |
M-Rose: | Vrijdag, mei 22, 2009 08:31 |
heel mooi en beeldende poezie een tintje triste dat wel een mooie dag verder toegewenst voor jou met liefs marleen |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 22 mei 2009 | ||
Thema's: |