Over de top

Ooit liet ik mij ontvallen spruitjes te willen en spruitjes kreeg ik,

elke dag opnieuw.

Dan weer gekookt, soms rauw, aangebrand…

steeds maar weer spruitjes en het kwam me de neusgaten uit.

Voor de nachtdienst frituurde ik ze en maakte er een shopska bij

met extra veel knoflook maar het bleven immer spruitjes.

Op een goede dag deed ik de boodschappen en speurde de rekken af, kocht alles wat niet aan spruitjes deed denken. Het karretje puilde uit met kaas, haring(zoute en zure), makreel, sla. garnalen, rosé, ariël, biefstuk, toast en melk. Geduldig eet ik tot de verloren kilo’s terugkomen. Nooit meer wil ik spruitjes! Alleen die lucht al-

Geschreven door

honingbijtje

Reacties op dit gedicht

honingbijtje vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Artifex:	Woensdag, mei 27, 2009 23:23
:) Je moet je gewoon wat meer laten ontvallen... Liefs, Artifex.

Stip:	Woensdag, mei 27, 2009 20:27
ik ben ook niet zo van de spruitjes... stipje

switi lobi:	Woensdag, mei 27, 2009 13:23
Wij eten ze hier -met satesaus. Het blijven immer spruitjes, maar zo zijn ze wel een stuk lekkerder. ;) switi lobi

Amon:	Woensdag, mei 27, 2009 11:59
ik hou meer van gegrilde omo buideltjes

Oorlam:	Woensdag, mei 27, 2009 11:43
:) wat een nare groenteboer was dat

Over dit gedicht

Auteur: honingbijtje
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 27 mei 2009
Thema's: [Bedrog]