torent tot de dagenraad
de maan is ronder
voller dan een maand
met jou geleden
ik zie je groeien
in het geel de schaduw
van de kraters uitgediept
je schijnt me
maandenlang vertrouwen toe
kent mijn ondergaan
ik zag je opkomst in het
kwijnen van de nacht na
het bleken van de sterren
je torent tot de dagenraad
het licht verhaalt hoe flets
de zon je dan weerkaatst
je trekt je terug in bodemloze
slapen de nacht is nog altijd
voor jou opnieuw ontwaken
wil melker
30/05/2009
M-Rose: | Zondag, mei 31, 2009 22:27 |
ja de nacht daar hou ik nog het meest van ''t is zoiets van bodemloos en buiten een nieuw décor dat ontwaakt surtout met al die drukte hier overdag iedereen die je niet kent valt je lastig niet te doen geef me maar de nacht heel mooi beschreven door u |
|
Ria Klein Herenbrink: | Zondag, mei 31, 2009 00:06 |
Schitterend mooi gedicht Wil hier is de maan maar half maar het roept wel om te slapen :-) welterusten dus maar liefs Ria |
|
hiljaa: | Zaterdag, mei 30, 2009 23:22 |
ik ga nu zeker slapen.... knufleifs--hiljaa-- |
|
sunset: | Zaterdag, mei 30, 2009 11:44 |
Beeldend; graag gelezen. Vriendschappelijke genegenheid en een fijn Pinksterweekend, sunset |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 30 mei 2009 | ||
Thema's: |