De ramen spatten eenzaamheid
spiegelen de dood als vanzelfsprekend
en zaaien vergif over het ongewenste groen
zodat het leven de kans krijgt
om weer als maagd
te worden herkend
maar niet wanneer kleuters
hun verleden boetseren
in een ongewenste infrastructuur
zodat hun jonge leven te vroeg
zal worden gerijpt
tot het moment dat de herfst
hun kale lijven bedekt
met het volwassen zijn
leeft het kind tot aan de dood
Marousia: | Donderdag, juni 04, 2009 22:37 |
Ik ben geraakt en er enorm stil van. Liefs van Lynn XXX | |
lommert: | Dinsdag, juni 02, 2009 08:53 |
indenkend.....mag een kingd nog wel kind zijn vandaag de dag..... ...komt mij op...stevige groet van mij willem |
|
arie: | Maandag, juni 01, 2009 19:48 |
Het kind zal kind zijn totdat het volgroeid zelf kinderen schenkt en de cirkel weer rond is... Mooi elze liefs, arie |
|
verhavert: | Maandag, juni 01, 2009 19:28 |
stilmakend elze sterk dicht liefs martine |
|
ela: | Maandag, juni 01, 2009 18:23 |
De dood onttrekt iedereen aan het leven,leven met het gevoel dat het naderend is, maakt een verschil bij hen die de kogels moeten vrezen. ela |
|
_Lieverdje_: | Maandag, juni 01, 2009 18:01 |
prachtig geschreven nog fijne avond liefs |
|
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 01 juni 2009 | ||
Thema's: |