Op een dag besloot je weg te gaan,
En niet meer terug te komen.
Je hebt toen niet alleen liefde,
Maar ook zorgen weggenomen.
Ik heb nooit beweerd,
Dat het makkelijk zou zijn.
Want ik verloor ook m’n maatje,
En ja, dat doet pijn.
Maar je keuze is gemaakt,
En ik zal wel even rouwen.
Toch neemt dat niet weg,
Dat ik nu weer aan mijn toekomst kan bouwen.
Dit boek wordt nu gesloten,
Tijd om verder te gaan.
En ik kan je nu al vertellen,
Ik heb je niet nodig om te kunnen blijven staan.
Ik hoop dat je gelukkig wordt
En dat je dat ook zal blijven.
Met je nieuwe,
maar vooral nog veel meer wijven.
Want een ding weet ik zeker,
En dat zal ik nu alvast vertellen.
Mocht je je ooit bedenken;
Je hoeft me echt NIET meer te bellen.
Want ja ik heb gejankt,
Maar ook veel geleerd.
Ik heb geen kerel nodig,
Die mij bekritiseert.
Iemand die ik nooit kan vertrouwen,
Door alle leugens en verhalen.
En alle andere gare feiten,
Waardoor ik alleen kan malen.
Ik hoop trouwens echt,
Dat zij zich zal gedragen.
En weet dat je flink je best zal moeten doen,
Om haar te kunnen behagen.
Want je denkt nu natuurlijk,
Daar heb je HAAR jaloerse acties weer.
Maar helaas voor jou,
Kent mij dinnetje haar NET een beetje meer.
nee, dat zeg ik niet uitkwaadheid,
en zelfs niet om te haten.
Maar ik verzeker je nu vast,
op een dag zal ze je verlaten.
Het is namelijk geen meisje,
voor een onemanshow met jou.
Maar jij mag gerust denken,
dat je dr hebt, als ideale vrouw
Maar goed, alweer teveel gezegd,
en woorden verspild aan haar.
Want er is nog een hoop te zeggen,
Ik ben nog lang niet klaar.
Wat het meeste pijn deed,
je kon het blijkbaar niet laten.
Om weer allerlei verhalen,
en leugens over mij rond te blaaaaaten.
Toch vraag ik me echt af,
hoe je toch kon denken,
dat mensen die om mij geven,
daar aandacht aan zouden schenken.
Toch baal ik des te meer,
dat jouw familie het wel voor waar nam.
Omdat ik dacht dat ze me kende,
aangezien ik regelmatig bij ze kwam.
Het is nu eenmaal zo,
en gelukkig kan IK zeggen,
dat wanneer 't puntje bij 't paaltje komt,
IK NIETS heb uit te leggen.
Toch moet ik je nageven,
je bent een leuke vent.
Waar je op kunt bouwen,
wanneer je ten minste eerlijk bent.
Je weet nu ten minste al beter,
wat je wilt in het leven.
Je hebt je huis en financiële zekerheid,
al is dat laatste misschien maar voor even.
Het enige waar ik nog wel van baal,
al is het niet moeilijk te geloven,
is dat je door een mens als haar,
je hart hebt laten beroven.
Je weet denk ik net zo goed als ik,
dat ik haar liever zie gaan als blijven,
en dat je een leuke meid vindt,
ten minste een die lieverD juist kan schrijven.
Maar goed dat is mijn mening,
verder moet je het zelf maar weten.
Mijn gedachten staan op papier,
ik kan nu gaan vergeten.
Ik meende wat ik zei,
Ik hoop echt dat je geluk zult vinden
en dat je goed begrijpt,
dat meerdere dingen ons zullen blijven binden.
Ik vind het jammer hoe het nu is,
maar zo is het nou eenmaal gegaan.
En al zou ik het niet willen,
je zal nooit uit mijn hartje gaan.
Auteur: my_own_thoughts | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 06 juni 2009 | ||
Thema's: |