Het hart is leeggezogen
Je voelt je door jezelf bedrogen
Je hersens kraken de pan uit
Niets kan meer leiden tot een goed besluit

Wie ben je, wat doe je, waar sta je nu?
Het leven is één déjà vu
Net zo kronkelig als een tak aan een boom
Net zo onbereikbaar als je mooiste droom

Eigenlijk ben je maar een raar wezen
Je bent het boek dat nog niet uit is gelezen
Jong, maar al enkele paadjes beslopen
Voor niets of niemand in je schulp gekropen

Door een leven vol gevoel
Een duidelijk levensdoel
Gooi je alles in de strijd
Passie heeft je naar kansen geleid

Toch is je spiegelbeeld onbezonnen
Wanneer is dat dan begonnen?
Toen je perfectionistische kijk begon te steken
Het mens zijn heeft soms zo zijn gebreken

Hannelore 9/10-05-1009