Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Oneindigheid
Ik wist het allemaal
Vanaf een zekere tijd
Hier waren kleuren vaal
Maar niet in de oneindigheid
Daar schittert en straalt
De dag en de nacht gelijk
Daar is er geen woord dat faalt
Iedereen is even rijk
Wat je ook maar wil
Het kan er zeker
Iedereen drinkt stil
Uit dezelfde gouden beker
Ze is er alleen in gedachten
Die mooie oneindigheid
Ze doet pijn verzachten
Maar steeds meer raak ik haar kwijt
Het voelt vreemd om te verliezen
Met een winnend idee
Mijn eigen deviezen
Brengen alleen heimwee
Onzekerheid duurt maar
Soms oneindig lang
Ik heb niet langer een antwoord klaar
Mis de samenhang
Een paar vragen
Die ik niet beantwoorden kan
Blijven aan me knagen
Vreten aan deze man
Reacties op dit gedicht
Pathos vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
Pathos
Gecontroleerd door:
Sheena
Gepubliceerd op:
20 juni 2009
Thema's:
[Leven]
[Geloof]
[Spiritueel]