raar zijn de gedachten die maar door m'n hoofd blijven spoken
kan er slecht mee omgaan en heb er nog met niemand over gesproken.
denk niet dat iemand mij zal begrijpen als ik uitleg wat ik nu werkelijk voel,
en respect zullen ze er zeker niet voor hebben als ze eindelijk begrijpen wat ik bedoel.
maar hoe kun je je gevoelens aan de kant zetten als ze zo duidelijk aanwezig zijn,denk dat als ik dat zou kunnen het goede gevoel juist veranderd in hevige pijn.
het gevoel zwakt wel wat af maar vergeten kan ik het niet,blijf maar wachten tot iemand er naar vraagt,iemand die het aan mn ogen ziet.