Afscheid
De vergankelijkheid toont ons kwetsbare
Het tijdelijke legt de beperkingen van ons mens zijn bloot
Als mens is ons wat tijd gegeven met als einde de onvermijdelijke dood
Het leven is een boek met een ongeschreven tekst
ieder mens de dag gegeven om die te vervullen met zijn persoonlijk beleven.
Wijsheid door de omstandigheden gedreven
waait als een wind, uit soms onverwachtse hoek.
Dan de oprechtheid door een kind gegeven laat ons zien steeds weer dat geen wat is zoek .
Julia Jacqueline Josephine .........
de laatste bladzijde van uw boek is vol .
De levens die u nalaat en hetgeen u hebt gegeven , die gaan verder, en spelen voor anderen nog Lang een rol.
Zo zijn wij kinderen van een generatie die vervaagt en wij zullen hen herdenken in ons spreken ,
tot het licht ons ook verlaat.
Tot die tijd zullen wij ons bekwamen in het leven
en het schrijven van ons boek.
Opdat de volgende generaties het beter kunnen volbrengen en dan op hun beurt weer mogen schrijven van hun tijdelijk Aards bezoek.
De momenten die mensen delen ,zijn onuitwisbaar en laten hun sporen na. Zo delen wij herinneringen en lopen levens parallel steeds door elkaar.
U allen hier aanwezig hebben banden met elkaar een gemeenschappelijke deler die ons samen brengt als een nawoord van dit boek .
Ik hoop dat het u, gelijk mij is gegeven een herinnering van liefde gegeven door de mens die niet meer is.
tante Julia