Liegen.
Liegen.
Lachen van buiten.
Huilen van binnen.
Kan moeilijk mijn hele leven,
blijven liegen.
Maar kan niet de waarheid vertellen,
hoezeer ik iedereen mis.
Kapot,
als een spiegel die in stukken is geslagen.
Gebroken,
het hart heelt het niet helemaal.
En tijd heelt alleen mijn snijwonden.
Het enige wat ik wil.
Is weer normaal kunnen leven.
En niet telkens denken aan toen.
Ik heb het verwerkt.
Maar toch verziekt het wel telkens mijn liefdesleven.
Lachen van buiten.
Huilen van binnen.
Kan moeilijk mijn hele leven,
blijven liegen.
Maar kan niet de waarheid vertellen,
hoezeer ik iedereen mis.
Kapot,
als een spiegel die in stukken is geslagen.
Gebroken,
het hart heelt het niet helemaal.
En tijd heelt alleen mijn snijwonden.
Het enige wat ik wil.
Is weer normaal kunnen leven.
En niet telkens denken aan toen.
Ik heb het verwerkt.
Maar toch verziekt het wel telkens mijn liefdesleven.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: broken tears | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 19 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||