Wervelende emoties
raken buiten zinnen
in het treffen van herinnering
ze zuchten melancholisch
in tonen van de stilte
wentelend in weemoed
tot rug zich recht
de kwelling laat verdrinken
in een gezuiverd opstaan
waar de aanvaarding
weer geleidelijk
tot geluk kan stromen
Anastacia: | Zaterdag, augustus 08, 2009 09:18 |
mooi gedicht heel gevoelig liefs | |
xavion: | Woensdag, juli 22, 2009 13:50 |
Inzichtgevend werk, zeer mooi melodieus geschreven! XaV. |
|
Rien de Heer: | Dinsdag, juli 21, 2009 22:54 |
Niets is mooier dan geluk..... Groetjesss, Rien. |
|
Hieronymus: | Dinsdag, juli 21, 2009 19:12 |
Aanvaarding en plaatsing goed onder woorden gebracht. Liefs van mij Ria. Ronny |
|
hiljaa: | Dinsdag, juli 21, 2009 10:44 |
aanvaarding... zo is dat knufleifs--hiljaa-- |
|
ela: | Dinsdag, juli 21, 2009 10:01 |
Eens moet je de herinneringen plaatsen en wegsluiten, zodat de nieuwe herinneringen plaatd krijgen. ela |
|
Anneke Bakker: | Dinsdag, juli 21, 2009 09:01 |
ondanks de aanvaarding kunnen sentimenten blijven kwellen Ria, ze zullen wel slijten op den duur. Mooie zomerdag met liefs Anneke |
|
©jade: | Dinsdag, juli 21, 2009 08:46 |
wow mooie poezië :P xx jade | |
Auteur: Ria Klein Herenbrink | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 21 juli 2009 | ||
Thema's: |