de gensters van het kampvuur stegen op
naar de ronde volle schijf van de maan
als werden zij aangetrokken door het witte licht
van de aardwachter, mijn reisgezel
als ik eenzaam zit te genieten van een kop
boven het houtvuur opgewarmde koffie
dwalen mijn gedachten af naar de vrouw
die mij liefde schonk en warmte die ene nacht
daar in het dorp aan de rand van de prairie
overmand door verdriet en uitgeput van de jacht
op de moordenaar van mijn vrouw en kind
stopte ik voor de nacht in het rurale dorpje
waar ik als een prins ontvangen werd
door een sympathieke jonge weduwe
zij luisterde naar mijn droeve verhaal
schonk mij troost in haar armen en liet
mij weer de mooie kant van het leven zien
gaf mij de moed om verder te gaan, maar kon
mij niet afbrengen van mijn vastberadenheid
om mijn vermoordde familie te wreken
na de vreedzame nacht vol liefde en passie
die twee mensen maar een keer kunnen meemaken
vertrok ik en liet haar verdrietig achter
daar in het dorp aan de rand van de prairie
ik vond hem, de moordenaar van mijn vrouw en kind
de confrontatie kon niet worden uitgesteld
de zon stond hoog in het zenith en verbrandde de aarde
er klonken twee schoten, bijna gelijktijdig
hij viel dodelijk getroffen neer op het warme zand
ik voelde hem niet, zijn kogel die mij trof
langzaam zeeg ik eveneens te gronde neer
de dorpsdokter haalde mij erdoor als bij wonder
geen satisfactie voelend bij mijn wraak keerde ik terug
naar het dorp aan de rand van de prairie