je schemerde verdriet
een smal figuur vaag zichtbaar
in het onderdrukte snikken
het stille hopen was er niet
doelloos pak je zachte handen
verdwaald zoek je naar troost
je pijnen zijn geen schande
in het wiegen van de dood
die neemt beleefd het leven
hij overhaast het einde niet
zijn komst verkondigt overlijden
er is geen keuze hij gebiedt
muziek speelt jouw verlaten
veel mensen leefden met je mee
ze lopen over je te praten.
en voelen zich nu heel alleen
wil melker
28/07/2009
loes schaap: | Dinsdag, januari 19, 2010 07:01 |
Deze is werkelijk prachtig! groetjes loes schaap |
|
kerima ellouise: | Dinsdag, juli 28, 2009 21:27 |
stilmakend....met een zachte en mooie toon liefs kerima ellouise |
|
©jade: | Dinsdag, juli 28, 2009 21:14 |
kippenvel van jou gedicht...zo een mooie woordenkeuze...kusknuff wil ...xx jade | |
miertje Anastacia: | Dinsdag, juli 28, 2009 09:48 |
mooi verwoord en heel intens groetjes miertje |
|
Big Lady: | Dinsdag, juli 28, 2009 08:52 |
intens verdriet maar mooi verwoord | |
Anneke Bakker: | Dinsdag, juli 28, 2009 08:26 |
Ik heb de dood gewiegd Wil. het gedicht ontroert me. Lieve groet. Anneke |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 28 juli 2009 | ||
Thema's: |