rookten we er nog een
hing de walm vlekkeloos
om ons heen
tot we elkaar niet meer zagen

 
Ik weet niet meer wie van ons
het raampje opendeed
maar zoetjes aan
kwam je terug
en leek alles op zijn grootst
met name die verdomde stilte

 
Uitgelult hingen we beiden
met koppen uit het raam
en rookten we er een
toen was het genoeg
doelde op zet uit

 
Reacties op dit gedicht
semara vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres


©jade: Dinsdag, juli 28, 2009 21:04
stilte kan stof tot nadenken geven, maar teveel stilte is ook niet fijn xx jade


trucker klaas: Dinsdag, juli 28, 2009 19:56
tijd voor mistlampen ? :)

leuk stuk schrijven

groet ,klaas


Over dit gedicht
Auteur:  semara
Gecontroleerd door:  
Gepubliceerd op:  28 juli 2009
Thema's:
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2024, alle rechten voorbehouden.