Het is kermis, kermis in de hel,
En wij, de verliezers, kijken toe.
We sluiten de ogen voor een tel,
Het vechten, de oorlog, zo moe.
Het bloed kleurt straten rood,
Niets regeert behalve de dood.
En blind op weg door de nacht
Is er niets wat de pijn verzacht.
Het is kermis, kermis in de hel,
Óók voor het pasgeboren kind.
We sluiten de ogen voor een tel,
hopend dat het ooit vrede vindt.
Het bloed kleurt straten rood,
de lucht kleurt grijs als lood.
Want wat kan je nu beginnen
Als de vrede niet kan winnen?
Het is kermis, kermis in de hel,
En wij, de verliezers, kijken toe.
We sluiten de ogen voor een tel,
Het vechten, de oorlog, zo moe.
Het bloed kleurt straten rood,
Van een stad, een land, in nood.
Hoelang zal dit nog zó duren?
En een soldaat begint te vuren.
(Jos Witteman)