Jeuk
Te voelen hoe het langzaam
een plekje op het lichaam vult
als verlangen naar een kus
van een onbereikbaar iemand
Je stelt het moment uit
tot je niet meer anders kan
vervolgens verlichting ontstaat
zichzelf vochtig kussen laat
een plekje op het lichaam vult
als verlangen naar een kus
van een onbereikbaar iemand
Je stelt het moment uit
tot je niet meer anders kan
vervolgens verlichting ontstaat
zichzelf vochtig kussen laat
Reacties op dit gedicht
| Pancho v/d Post: | Zaterdag, augustus 01, 2009 19:53 |
| nou, een muggenbult zal ik echt niet gaan kussen hoor, ik krab me gewoon. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 01 augustus 2009 | ||
| Thema's: | ||