De dag 24 maart 2009
Het is steeds een beetje sterven,
in die weigerende vooruitgaan,
van nagel slopende,
kleurloze anti - tijd leemte ,
verlangend naar dat warm geluid van,
Hoi!
Het is steeds een beetje sterven,
in ritmische stuwing der brandend bloed,
zo diep in jou vastgeklonken.
Je ogen vol duistere fonkel,
die teder gefluisterde gelofte,
dit is wat ik voelen wou.
Het is steeds een beetje sterven,
zo nazinderend achterblijven,
met een flinterdun warmte gevoel,
dat dra door de kilte word herovert,
mij wederom onderdompelt ,
in de stille der wachtseconden.
een beetje sterven.