Heilige huisjes
Om tegen aan te schoppen
Veilig huis
Om in te schuilen
Thuis voelen
Overal, of alleen in je eigen
Zoals het klokje thuis tikt
En zo zijn er meer
Huizen schijnen toch belangrijk te zijn
In ons leven, waar we achter ons pc'tje zitten
Maar hoe is dat voor een zwerver
Of de arme sloeber in een krotje van spaanplaten?
En waarderen wij genoeg wat we hebben
Of verlangen we stiekem altijd naar meer?
Durven we toe te geven dat we die luxe niet meer zien
Al roepen we natuurlijk hard dat we niet willen ruilen
En toch... Ik kan niet tevreden zijn
Met de schuur die ik bewoon
Ik zeur dan over dingen als
Geen badkamer, wc of keuken
Terwijl ik die wel binnen handbereik heb
Alleen moet ik inderdaad soms door de regen
Maar die zwerver en arme sloeber
Die zouden toch maar wat graag wisselen
Die zwerver zit alleen droog onder de brug
En die arme sloeber moet het met een krant doen
Terwijl ik zelfs nog een kacheltje heb
En voldoende kleding en dekens om warm te blijven
Die zwerver mag hopen dat er een plekje in de opvang is
En die arme sloeber kruipt nacht na nacht in een tentje
Maar mijn bedje staat gespreid in een watervast omgeving
Zonder dat ik moet zoeken en hopen dat ik wat vind
Ben ik dan zo onredelijk?
Zoek ik te veel comfort?
Waarom zou ik meer verdienen dan zij?
Is mijn leven meer waard?
Ik weet het wel, ik mag niet mopperen
Maar toch blijf ik verlangen
Zie op tegen de winter
En wil gewoon een eigen huisje

Ach, laten we het erop houden
Dat ik egocentrisch ben
En niet te veel denk aan zwervers en sloebers