Aanklacht
reeds gestorven
voordat het licht scheen
toch warm ik ze
tegen mijn borst
begraaf ze niet
aan de rand
van het kerkhof
onttrokken aan het oog
van menselijk gevoel
ik wieg ze zelf wel
kus hen
en naar hem:
switi lobi: | Donderdag, september 10, 2009 21:43 |
Oefff Laurens, *diepe zucht.. | |
Klaes: | Donderdag, september 10, 2009 20:14 |
bijna goddelijk groets, |
|
Jannie Hoogendam: | Donderdag, september 10, 2009 17:00 |
Pfff...wat een schrijven zet je hier neer...zo droef...hoe mooi en teder ook, Laurens Groet van mij Jannie |
|
red one: | Donderdag, september 10, 2009 15:47 |
oef..! dit komt best wel aan geweldig schrijven Laurens Groet red |
|
kerima ellouise: | Donderdag, september 10, 2009 14:53 |
...slik... rakend mooi gedicht Laurens! liefs kerima ellouise |
|
The Cool: | Donderdag, september 10, 2009 14:16 |
SOMS LIJKT HET KINDERLIJKE EENVOUDIG ECHTER EEN MEESTERLIJKE HAND DOET DICHTEN ALS DEZE VERSCHIJNEN |
|
Erwin van der Weij: | Donderdag, september 10, 2009 14:11 |
J''accuse, Emile Zola. Daaraan deed de titel me denken. Mooi gedicht, niet wat ik had verwacht. Erg mooi. |
|
Auteur: Laurens Windig | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 10 september 2009 | ||
Thema's: |