alsof ik in een
waas leef
me af en toe besef
hoe hard de wereld is
hoe schofterig de
mensheid is
een gruwel in mijn ogen
besef dat ik ook prooi ben
mezelf toegeef aan de haat
vanbinnen weet dat het
niet goed is om te haten
maar soms zijn dingen
zo ernstig zo onmenselijk
wat zou je doen als je
geliefden voor je ogen
kapotgeschoten werden
je zusters en moeder
verkracht door beesten
zou je dan ook niet wraak
willen de wapens op
willen pakken en
eigen rechter spelen