Ontdaan.
van liefde wil ik niets meer horen.
draag blauwe plekken waar je ze niet kan zien
ik kan het niet meer alleen, draag herinneringen
als mozaïek gekleurd en gebroken
met gehavende vingertoppen gevoeld
hoe stilte de geest uiteen kan rijten
terwijl warmte nog na ebt uit mijn bloed
neen, geen woord.
Dirk Hermans: | Donderdag, september 17, 2009 17:52 |
krachtig verwoord | |
The Cool: | Maandag, september 14, 2009 16:22 |
ja das aardig ontdaan | |
arie: | Zondag, september 13, 2009 22:56 |
heftig en diep zelfs meer dan dat. Kracht ook ! X |
|
Amon: | Zondag, september 13, 2009 22:31 |
oke, geen woord | |
Jasper de Jong: | Zondag, september 13, 2009 22:27 |
Ik zou zeggen zoek de zon op voor wat warmte dan ;) Groet! |
|
Auteur: Marina van Vledder | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 13 september 2009 | ||
Thema's: |