Gebroken van binnen en van buiten,
Het is veiliger om alles af te sluiten.
Moe van het speculeren,
Ik moet de pijn zien af te weren.
Ziek van gevoelens,
Ik ben en blijf ook maar een mens.
Bang om af te gaan,
Ik wil niet in de kou staan.
Zeg niet dat je van me houd,
Want je weet zelf het laat me koud.
Liefde lijkt een illusie,
Breekt de relatie lijkt het de enige conclusie.
Die pijn van binnen nog steeds niet verwerkt,
Jij bent de enige die het merk.
Tijden die zijn vervaagt,
Maar geen van ons die ernaar vraagt.
Dingen die we samen deden,
Kunnen we niet meer doen in ’t heden.
Wakker elke nacht,
Doordat ik veel aan jou dacht.
Nu gek van de gedachte
Hoeveel tijd we samen doorbrachten.
Je was de gehele puzzel die ik snel wilde vergeten,
Maar steeds als ik je kwijt ben kom ik een stukje van je tegen