Ongelofelijk
Een kleine baby in mijn buik aan het groeien,
We zijn lekker aan het klussen,
En iedereen wil zich ermee bemoeien.
Ondanks dit grote wonder
Heb ik soms veel verdriet,
Want vrienden van ons
Daar lukt het zo snel niet.
Zij heeft heel veel pijn,
En in deze tijd is het zo dubbel
En dat vind ik niet fijn.
Maar ik blijf voor hun hopen
Dat hun droom waarheid wordt
En straks met een kleine kunnen lopen.
Heel veel liefs...
We zijn lekker aan het klussen,
En iedereen wil zich ermee bemoeien.
Ondanks dit grote wonder
Heb ik soms veel verdriet,
Want vrienden van ons
Daar lukt het zo snel niet.
Zij heeft heel veel pijn,
En in deze tijd is het zo dubbel
En dat vind ik niet fijn.
Maar ik blijf voor hun hopen
Dat hun droom waarheid wordt
En straks met een kleine kunnen lopen.
Heel veel liefs...
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: mijn wens | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 september 2009 | ||
| Thema's: | ||