De muren opgetrokken, het dak erop,
ramen dicht en gordijnen gesloten,
geen zuchtje wind komt hier nog binnen,
geen licht of leven vind hier lucht.
De ketens aangespannen, riem strak,
onderbuik gevoelens samengetrokken,
alsof ze ontploffen gaat, opent ze nu de deur,
er komt alleen nog geen geluid.
| Hilly N: | Donderdag, september 17, 2009 08:24 |
| Heel mooi geschreven Suus Groet, Hilly |
|
| Hans Winter: | Woensdag, september 16, 2009 20:34 |
| wij lijken de wanhoop te moeten zoeken om open te komen, het kan alle kanten op gegaan zich zwerven naar een elders ander plek, of een zelfde ten ommekeer weer zien misschien hans |
|
| Quicksilver: | Woensdag, september 16, 2009 13:30 |
| Sterkte gewenst! Liefs,dicky |
|
| arie: | Woensdag, september 16, 2009 12:14 |
| Dat geluid komt heus wel... knuff |
|
| switi lobi: | Woensdag, september 16, 2009 10:27 |
| Ze heeft hem toch geopend.. nu nog de drempel over Ik wens haar sterkte! |
|
| Amon: | Woensdag, september 16, 2009 09:53 |
| nu nog de ballen hebben om ook daadwerkelijk te ondernemen! | |
| remie: | Woensdag, september 16, 2009 08:15 |
| gevoelig...liefs remie | |
| Artifex: | Woensdag, september 16, 2009 07:48 |
| Herkenbaar gevoel, maar er is hoop. Een open deur geeft mogelijkheden... Liefs, Artifex. |
|
| ela: | Woensdag, september 16, 2009 00:35 |
| Als men zo eenzam wordt dat men zichzelf niet terugvind tussen de massa dan wordt leven een grote stilte. ela |
|
| Martien Montanus: | Woensdag, september 16, 2009 00:31 |
| Benauwend, maar mooi gedicht. Groet Martien. |
|
| Auteur: - Suus - | ||
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 september 2009 | ||
| Thema's: | ||