En langzaam dwaal ik weer af in gedachten.
nog zoveel te doen en nog zo veel te laten.
Het schuiven van tijden is mij niet vreemd.
Een een af gezworen traditie nu 3x maal daags gemeend.
eens het denken en doen, nu nogmaals het denken ...denken... en laten.
Ik voel het de tijd is meester en daar leg ik mij dan ook maar bij neer.
hopenlijk eens een... juffrouw, dan ben ik de geen die met de
wijzers spelen zou!
tijd rovend zijn de uren, onweerstaanbaar de minuten, weergaloos de seconden
genade leven!!!!
beste meneer lieve zandmannetje gaat u over de tijd?
ik wil u een vraagje stellen.één waarmee u mij met een simpel
antwoordt verblijd.
Waarom gaat alles zo snel en voelt het als of
ik toch stil sta.
Waarom is alles in het begin en zie ik niet duidelijk
wat zit er voor mij in?
Lief zandmannetje dan nog één vraag waarom is tijd zo
relatief en moet ik zo gemeend zijn.?