[ Voor K. ]
Het doet haar zo’n pijn
Dat gevoel van alleen zijn
Dat gevoel van niemand om haar heen
Haar hart voelt als een koude steen
Maar tegelijkertijd,
Een diep gevoel van liefhebben
Maar het is dat wat ze het liefste vermijdt
Want langzaam voelt ze de lucht wegebben
Ons laatste jaartje samen
En dat hebben ze voor ons verpest
Ik kan alleen maar beamen ;
’t voelt niet hetzelfde met de rest
Ik mis jou ook, lieve schat
Ik wilde dat ik je nog meer lessen naast me had
Gewoon, om lekker briefjes te schrijven
Of om misschien wel gewoon stil te blijven
Volgend jaar allemaal onze eigen weg
Onze eigen vrienden, ons eigen leven
Ik zal misschien de eerste zijn die zegt
Don’t be sad, het is maar voor even
Die jaren, die zijn zo voorbij
En voor je het weet
Staan we weer zij aan zij
En zijn het die jaren die je vergeet