zielosophie
enkel stilte trilt met bezinken
uit het schouwen van de draai
wervelwinds door ‘t leven
naar de uithoeken van het al
het midden blijft verbluffend
leeg in werkelijk verstaan
wijl doofblinde kwartelmollen
paraphraseren uit angst
en elke open deur zien
als gapend hellevuur
edoch ontstaan door eigen
onbewuste worp van kolen
enkel het zelve
dat in volle overgave
het oordeel los kan laten
leert in flarden
waar nederigheid
de zielopening schept
naar licht met zicht in
de oneindigheid van ‘t al
Quicksilver: | Dinsdag, september 29, 2009 14:09 |
Het woord zielosophie en ik niet.Maar naar aanleiding van je gedicht, ben ik er toch achter gekomen wat het betekent!Je laatste strofe laat het zien, wat mooi verwoord! Liefs,dicky |
|
Jacky Van den Berghe: | Dinsdag, september 29, 2009 02:53 |
De laatste strofe is schitterend, Maria! ... het midden blijft vebluffend leeg ... ze paraphraseren liever uit angst (om het midden niet te moeten zien). Echt een krachtig gedicht! Liefs, Jacky |
|
johandedichter: | Dinsdag, september 29, 2009 00:28 |
een ware poezie sweat dreams johan |
|
switi lobi: | Dinsdag, september 29, 2009 00:17 |
Jouw laatste strofe is alleszeggend.. Liefsknuffel, switi lobi |
|
Auteur: maria | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 29 september 2009 | ||
Thema's: |