Toen ik nog gelukkig was
Klein en jong
Huppelend in het rond
Lachend…
Altijd lachend

Geen wolkje aan de lucht
Een helder blauwe hemel
Zonneschijn
En geen regendruppel te bekennen

Het lijkt zo lang geleden
Zo ver van me vandaan
Alsof ik het niet meer mag voelen
Onbereikbaar verklaard

Toen, ooit
Het leek allemaal zo vanzelfsprekend
Alsof het voor het oprapen lag
Het geluk lag echter ook voor mijn voeten…

Nu, echter
Kom je erachter dat het wel anders is
Dat het helemaal niet zo vanzelfsprekend is
En dat het al helemaal niet voor iedereen voor altijd is weggelegd!

Als je in wonderen gelooft
Dan geloof je dat je geluk vanzelf wel terug komt
Ik zelf geloof dat niet
Ik denk dat je er zelf voor moet vechten om het te verdienen
En hoe ik ooit zal weten wanneer ik het heb verdiend?
Ik geloof in het teken daarvan…
Dat krijg je.

Toen, ooit
Ik was gelukkig
De zon scheen en de lucht was blauw

Nu
Ik ben moe
De zon zit vast achter de dicht getrokken lucht

En voorlopig,
Zie ik nog geen opklaring in de lucht…