Plooien van mijn hart

We behouden afstand

als tussen hemel en aarde

waar ik je onderweg kwijt raakte

het stukje gloeiend hart

mijn weg wees en verlichte
Juist dat stukje wat ik nog altijd draag dichtbij mij houd opdat ik het niet verliezen kan al zou ik willen dat het ooit eens anders was
Ik weet waarom jij, een verloren vriend in mijn hart waant en dwaalt in de lichte gangen omdat juist dat stukje nog steeds straalt
We zijn veranderd samen van elkaar alsof we ooit van elkaar hielden op ieder zijn manier tussen plooien van mijn hart

Geschreven door

semara

Reacties op dit gedicht

semara vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

libel:	Donderdag, oktober 08, 2009 07:42
Dit is heel erg mooi semaartje;)

Over dit gedicht

Auteur: semara
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 05 oktober 2009
Thema's: [Vroeger/Herinneri]