We kijken films en lezen boeken,

verbazen en verbijten ons

over de parallellen met ons eigen leven.

Zoveel moois en zoveel bitter,

zoveel pijn en zoveel troost.

Al die dromen, stille wensen,

al dat leed en al die vreugd.

‘Uniek’ heb ik altijd willen benadrukken,

wilde niet in een vakje met een stempel erop.

Jij zag het en herkende jouw dromen.

Nog steeds uniek,

maar nu samen ‘enig in ons soort’.

Hoe anders het is nu na al dat wachten.

De wanhoop nabij, bijna verzoent met het lot.

Al die boeken, al die films,

al die dromen bleken waar.

Er is kans dat je de liefde van je leven vindt,

die ene die jouw ziel lief heeft,

met wie je een verbond sluit

dat met liefde wordt verzegelt.

Ik ben zo’n geluksvogel.