Wat zit vriendschap toch raar in elkaar.
Eerst drie jaar beste vriendinnen en nu uit mekaar.
We hebben fijne tijden meegemaakt.
Maar die ruzie heeft onze vriendschap toch geraakt.
De roddels van andere mensen werden ons fataal.
En onze vriendschap heeft het hier niet tegen gehaald.
Het is raar, nu op school lopen we gewoon langs elkaar door.
Nog geen enkele blik of gehoor.
Ik weet dat het voor jou evenveel pijn doet als voor mij.
Van buiten lijken we allebei blij.
Maar om die mooie tijden te vergeten dat duurt een tijd.
En alletwee hebben we nu spijt.
Ook al zijn we beide te koppig om iets te laten weten
Het is jammer dat we met ons tweetjes
de roddels niet kunnen vergeten.
We hadden samen niemand anders nodig.
Een vriend was ook overbodig.
Maar nu na drie jaar, is alles gedaan.
Hebben we met ons tweeën een eigen bestaan.
Jij gaat jou weg, ik de mijn.
Dat is echt niet fijn.
Hopelijk ooit als we allebei niet meer zo koppig zijn.
Word we weer vriendinnen zoals vroeger, oh wat was dat toch fijn.
Ik hou van je voor altijd mijn liefste schat.