Ik keer mijn wereld binnenstebuiten,
misschien dat het van de andere kant mooier is
en verdraagzamer bovendien en ik over denk
deze gedachten nog eens, voor de twintigste keer.
Dit rondjes blijven rennen om de waarheid
om toch in beweging te blijven en vooral
maar niet te hoeven zien dat 'de wereld'
toch werkelijk om mij draait, zo draai ik mee.
Maar morgen sta ik op, morgen, echt waar,
dan laat ik alles vallen waar ik aan vastklamp,
wat ik krampachtig heb omarmt als het mijne
en dan ben ík daar, morgen, echt waar.
Artifex: | Donderdag, oktober 08, 2009 20:02 |
Boeiend gedicht, graag gelezen. Liefs, Artifex. |
|
Hans Winter: | Donderdag, oktober 08, 2009 19:37 |
soms ligt een niet te nemen weg van dit hier net wat verder al lang klaar, je weet het wel maar het is alsof je wacht op het signaal van ja natuurlijk vandaar nu ga ik het aan. hans |
|
The Cool: | Donderdag, oktober 08, 2009 19:31 |
tot morgen dan maar mooie poezie |
|
arie: | Donderdag, oktober 08, 2009 19:29 |
morgen komt na vandaag en eergisteren is het na twee dagen morgen zo kun je eindeloos cirkels bouwen van tijd Jij cirkelt ook rondom keuze''s rondom loslaten en veiligheid er leidt een weg midden door die gaat dwars door muren durf jij die te slechten? Pas dan ben je vrij... Knuff |
|
Ric Geedneth: | Donderdag, oktober 08, 2009 19:14 |
Leuk gedicht, met plezier gelezen. Mooie vondsten zoals ''wereld binnenstebuiten keren''. En rondjes rennen, ach ja. Groetjes, Ric |
|
Auteur: - Suus - | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 08 oktober 2009 | ||
Thema's: |