Ik lees, wat ik niet meer wil lezen
Ik voel, wat ik niet meer wil voelen
Ik denk, wat ik niet meer wil denken
Ik begrijp nu wat ze met afstand bedoelen
Afstand
Het lijkt gewoon een woord
Een andere stad, een ander land
Een ander oord
Deze afstand zit in mijn gevoel, mijn hart
De weg erheen
Het is verward
Mijn hart is van steen
Geen gevoel, geen emotie, geen opening
Alleen een lange weg met op het eind een hoge muur
Door alles wat er in het verleden in om ging
Verkeerde keuzes betaalde duur
Als ik terug ga naar jou
Als ik terug lees wat jij schreef
Als ik terug denk aan hoe het zijn zou
Als ik alles weer opnieuw beleef
Weet ik weer hoe geluk aanvoelde
Weet ik weer waarom ik de hele dag door straalde
Weet ik weer hoe goed ik me voelde
Weet ik hoe ik faalde
Ik wil niet terug lezen
Wat jij schreef
Het doet pijn te weten
Dat jij niet bleef
De afstand
Letterlijk het ver weg zijn
Figuurlijk in mijn hart
Het houdt nog steeds stand
Een poging om het af te sluiten
Niet meer te denken, te voelen, te lezen
Maar mijn hart moet zich uiten
Om te kunnen genezen
Ik wil weer voelen, ik wil niet meer schuilen
Ik wil denken, ik wil lezen
Ik wil huilen
Om te kunnen genezen
Mijn hart ligt nog steeds bij jou
Daar op een ander continent
Op een andere planeet
Het maakt me niet uit waar je bent
Het is niet langer meer de afstand
Hoe of wat dan ook, het blijft een andere wereld
Daar bij jou, hier bij mij
Zo ver weg… en toch… toch zo dichtbij