Droog

ik hang de rozen te drogen

ooit bloeiden wij positief

nu lijkt alles verwaand

tussen zwart-rood

knielend op dit spijkerbed

ontleed ik je woorden

dat wat ons samen brengt

dringt de stilte op

tot vlagen verstandsverbijstering

hier schreeuwt de wereld

buiten zingt ze tussen de herfstbladeren

haar stem nog warm van de zomer

ik breng ons samen

in teugen whisky-cola

tot ook het laatste beetje van mijn lichaam verzuurt

en ik voor mij kies

Geschreven door

Evi

Reacties op dit gedicht

Evi vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

kerima ellouise:	Woensdag, oktober 28, 2009 13:15
voor jezelf kiezen is niet altijd makkelijk...sterkte! droef maar mooi beeldend liefs kerima ellouise

jang:	Woensdag, oktober 21, 2009 16:35
Lieve Evi, Ik schreef het zelf, de zin: Ieder eind is een nieuw begin en liefde wint altijd 2007 ? antwerpen....... ;) Liefs Jan xxx

switi lobi:	Dinsdag, oktober 20, 2009 23:47
Je keus lijkt wijs.. de rozen dragen nog wat kleur uit mooie dagen. Liefs, switi lobi