na al die jaren
heb eindelijk
de hand geschud van hem
die altijd naar mij keek
hij ving mijn blik
in tal van situaties
was uit op confrontaties
ik ben hem uit
de weg gegaan omdat
hij te veel op mij leek
leerde hem ontwijken
hij bleef maar naar mij kijken
volgde alles wat ik deed
na al die jaren heb ik toch
de hand geschud van hem
die in de spiegel naar mij keek
wil melker
28/10/2009
ninodepino: | Woensdag, oktober 28, 2009 19:43 |
eenvoud dat is de crux indrukwekkend gedicht grtjs, |
|
switi lobi: | Woensdag, oktober 28, 2009 19:39 |
Ontmoetingen met jezelf zijn niet altijd even makkelijk... fijn dat het nu gelukt is Wil. Liefsliefs, switi lobi |
|
kerima ellouise: | Woensdag, oktober 28, 2009 13:00 |
erg mooi gedicht met prachtige opbouw! liefs kerima ellouise |
|
Anneke Bakker: | Woensdag, oktober 28, 2009 10:57 |
Goed beschreven zelfreflexie Wil, ik lees het als een uiting van eenzaamheid. Een warme hand van mij, Anneke |
|
The Cool.: | Woensdag, oktober 28, 2009 10:43 |
als het dan maar een warmehand geweest is ;) | |
mucho: | Woensdag, oktober 28, 2009 10:29 |
:) | |
meimeisje: | Woensdag, oktober 28, 2009 10:26 |
En nu zit er een barst in de spiegel? Liefs. |
|
Big Lady: | Woensdag, oktober 28, 2009 09:07 |
wauw mooi geschreven knuffels |
|
pretletter: | Woensdag, oktober 28, 2009 06:56 |
dus je eigen nooit voorbij gelopen hihihi mooi gedicht | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 28 oktober 2009 | ||
Thema's: |